The world is not a lonely place.


Congrats to Mr. Korea and Ms. Thailand (AKA Mom and Pa of Ella, Pat and Shen)
They are sooooo magaling and pogi/ganda. I am very happy for them. You made IV-7 and IV-8 very proud.
IV-7 : We are not 51. We are 1.
IV-8 : We are not just 48. We are IV- 8.
Labels: JEKKAA sisters, Sch
|0 Comments |
For those who had read my posts back to 2009, Kog and I broke up. Yez, it's pretty hard but I am doing great. I really love his family and will miss them. Well, that's the hardest part - separation.
My classmates and I went to MOA last Friday to celebrate Toni's birthday. T'was really fun. It rained and we ended up chasing each other and taking pictures. Then, yesterday, Saturday, we went to Robinson's Place Manila. We tried some dresses on then took pictures.
Do you believe in 11:11 wish ? We'll, why don't you try ? On 11-11-11 , 11:11, Hannah, Anna, Dane, Esiol, Rizel and I will be staying uplate to catch that moment. It's a deal - our deal.
A little update about my JEKKAA sisters. Aizel's getting fat, just like me. Jireh's madly in love with Marlon. Haha. Well, I think she is. Patrish's life seems to be exciting - always exciting. Shane's, well, doing great, I think. Kim's fine - good grades, in love, happy. And me, I don't know. I think I should consult an Psychologist.
P.S. Ella is still in the Denial Stage but almost there. kthxfly.
Labels: Amigo, JEKKAA sisters, My name is Ella, Sch
|2 Comments |
Oh hello , bloggie. I know you missed me. I've been very busy. From homeworks to projects to presentations and expectations. Well, I have to welcome you to my Senior year.
I've been very close to my groupmates - the group 5 - and also our co-teammate, group 4. I think my senior year will be memorable *rephrase* ... should be memorable. Heehee ;)
✔DLSUCET ✔UPCAT ✔USTET
ACET - Still processing. This application surprised me a little. I didn't pay for it, my godfather did. His son is studying in Admu so he asked him to get me an application form.
Oh, I have to settle things up before I leave my loving Alma Mater.
Labels: Sch
|3 Comments |

Labels: Sch
|3 Comments |


- Buying school supplies
- Covering books with plastic cover
- Put label/tags on her notebooks and books with her name and senior class
- Celebrate fiesta on Sunday with her family and other relatives.
- Organize her stuffs and fix her school stuffs
- Look for the best (but not pricey) place to go to before this summer ends.
- Be ready for school.
- say Bye to summer with a smile. ;)

Let's list down my goals for this coming school year.
- Save money - Oh please, Ella. Learn to save money and stop being MALUHO ! ;)
- Study hard - Take this more seriously.
- Enjoy your last year in High School/PCS - Oh yes, I better should.
- Avoid the nostalgic feeling - It'll make you sad.
- Avoid doodling during class. Haha.
- Learn to love (or just like) MATH and Physics.
- Thank God for another great year.


May 7, Friday - This is my day. HAPPY BIRTHDAY TO MEEEEEE. Had some visitors come - my friends, and watched Lovely Bones with them. The kulitans are really memorable to me. We more like sisters na kasi. Though something not-so-good happened, happy parin ako.
May 8, Saturday - Outing with my USAP Family. USAP is a political party in our school. We went to Fisher's Farm, Cavite but they're full so we went to Double V nalang. Enjoyed it. BTW, I hate superChlorine pools. Ugh, hurts the eyes.
"Oh, and one thing ." Carmen rolled back onto her other side, facing her mom. "I want you to be happy."
- from the Second Summer of the Sisterhood
May 9, Mom's day - No special thing happened. Well, like usual Sundays, Mama and the chores are meeting this day. I love my mom. She has the patience.
Labels: Amigo, birthday, family, list, My name is Ella, Sch
|0 Comments |
Labels: Amigo, My name is Ella, Sch
|0 Comments |
Labels: filipino, Pilipinas, Sch
|2 Comments |
Nang inihagis ni Papa ang bote ng alak na hawak hawak niya, nagmamadali akong tumakbo patungo sa aking silid. Niyakap ko ang unan upang pigilin ang takot at ang nararamdamang awa para sa sarili at sa aking ina. Palubog na ang araw, ang tanging idarasal ko’y, “Panginoon, kung ako’y gigising pang muli bukas, hayaan n’yo po sana akong maipamalas sa aking ina ang kaligayahang nakalaan para sa kanya.”
Maaga akong gumising upang pumasok sa paaralan. Magulo ang mga kagamitan dahil sa nangyari kahapon. Tulad ng dati, wala roon si Papa. Karaniwang inuumaga siya ng uwi at sa tuwing darating siya’y lango siya sa alak. Ngunit ako’y sinorpresang hindi madatnan ni Mama sa kanyang silid. Inisip kong marahil ay naroroon siya sa may kusina. Ngunit nang nagtungo ako sa silid-lutuan, walang kahit bakas siyang naiwan. Binalot ako ng mga katanungang, “Nasaan kaya si Mama? Uuwi pa kaya siya?”
Kumuha ako ng ilang pirasong tinapay. Iyon na lamang ang magsisilbing aking pananghalian.
Lumabas ako ng bahay na mayroong pagtataka. “Mahal ba ako ng Diyos? Binigyan niya ako ng mapagmahal na ina na nariyan sa aking tabi. At sa tuwing nakikita ko ang aking mga magulang na masaya, ako’y tila anghel nagsasayaw sa langit sa sobrang tuwa.”
Nagpatuloy ako sa paglalakad sa maputik na lansangan. Bago ako makarating sa hagdan papasok sa gusaling pinag-aaralan ko, nakaagaw sa’kin ng atensyon ang isang batang kasing-edad ko, kasama ang kanyang ina, masayang inihatid sa paaralan, at ipinabaon ang halik na walang hihigit pa. Naalala ko ang aking pamilya, ang pamilyang itinuring ko.
Inunat ko ang manggas ng aking damit, naramdaman ko lamig ng hanging nagdulot ng aking pagkabagabag. Suot-suot ko parin ang blusang naisuot ko na kahapon. Walang malalim na dahilan, wala nang lakas si Mama na ipaghanda pa ako ng aking gagamitin, wala nang pagmamahal si Papa para sa akin, bilang anak niya.
Nagsimula na ang klase, ngunit itong paksa parin ang naroon sa aking isipan. Marahil ay napansin ito ng aking guro. Lagi akong matamlay, at laging mapupula ang mga mata dahil sa pag-iyak. Inaamin ko, hindi ako palakaibigan. Madaratnan n’yo akong may malalim na iniisip. Naupo ako sa ilalim ng puno. At lumapit ang isang batang lalaki, na siyang kasing edad ko. Tumabi si Chris sa akin at nagsimulang magkwento. Tama, Chris nga ang pangalan niya. Siya lamang ang nakapagpasaya sa akin sa ganoong pagkakataon. Dahil sa mga problemang aming pinagdaraanan, hindi ko nabatid na magkatabi lamang ang bahay na aming tinitir’han. Masayang-masaya akong nakilala namin ang isa’t-isa, sana gayundin si Mama... nararamdaman ang kaligayahan na aking natatamasa.
Napakabait ni Chris sa akin. Magkasabay kaming umuwi ng araw na iyon. Hindi matapos-tapos ang kanyang mga kwento. Di-alintana ang paglubog ng araw. Simula ito ng paghilum ng mga sugat sa’king damdamin
Pag-uwi ko sa bahay. Ako lamang mag-isa ang naroroon. Tila hindi pa umuuwi si Mama. Wala parin sa ayos ang mga kagamitan. Dali-dali akong umakyat sa aking silid. Pabulong kong tinawag si Chris. Ang magkatapat na bintana lamang ang nagsisilbing tulay sa aming dalawa. Malaya kong nasasabi sa kanya ang hapding aking itinatago. Ngunit, bagaman nakikita ko ang pagkahabag sa kanyang mga mata, hinayaan ko siyang malaman ang tunay na nararamdaman ko.
“Essie, hindi ka naman bibigyan ng Diyos ng problemang walang sulusyon, di ba? Siguro, may gustong ipagawa sa’yo ang Diyos, hindi yon, makakasama!”
Nabigla ako nang marinig ang maingay na kalampag ng mga gamit mula sa ibabang palapag. Dumating na si Papa. “Panginoon, kung masisilayan ko pang muli ang liwanag ng araw, hayaan niyo po sana akong magkaroon ng lakas, upang si Papa ay iligtas, mula sa apoy ng impyerno, at pusong napilas”ang tanging tumatakbo sa aking isipan.
Binuksan ni Papa ang pinto ng aking kwarto. Hinawakan ang aking buhok at sapilitan akong dinala sa may dingding. Itinulak niya ako laban sa mga dingding na ito.
“Hoy, ikaw Essie, simula ng dumating ka sa buhay namin, mula noong isang taon ka palang, hanggang sa magwalo, minalas kami’t lahat-lahat! Lumayas ka! Mabuti pa sayo’ng mamatay!” ang walang awang isinigaw ni Papa sa akin. Gamit ang kanyang mga kamay, hinawakan ang aking leeg at idiniin ang aking ulo sa dingding. Sampal, suntok, paghampas sa aking kamusmusan.
Gayundin si Chris, nakaramdam ng takot kung anong maaaring mangyari sa akin. Hindi makapaniwala si Chris na magagawa ito ng aking itinuturing na ama.
“Panginoon, kung ako’y lilisan sa mundong ito, hayaan n’yo po sanang maramdaman ko, ang kaligayahang hatid ng kaharian Mo.” pahikbi-hikbing winika ng aking pagal na puso, ang aking uhaw sa pagmamahal at pag-arugang kalooban. Marahil’y ito na nga ang huling panalanging aking maihahatid sa Ama mula dito sa lupa.
Hindi ko naiwasang umiyak. Kung sasapit man ang umaga, huli na. Wala nang makapipigil sa mga malulupit na kamay na nagdudulot ng pagdurusa.
Naging masaya ako sa desisyon ng Diyos Ama. Ang aking mga pakpak ang magtatago ng puot ng nakaraan, at ang aking ginintuang puso ang maglalahad ng katotohanan. Oo, hindi na ako nabubuhay pa, ngunit dito sa puso ng mga taong minamahal ko, si Mama, si Chris at maging si Papa, naging daan upang makapiling ko ang tagapagligtas, ako’y nananatiling anghel nila.
Labels: love, reading, Sch, story
|0 Comments |
Kung sila ma'y may magulong isipan at nagkamali, tuturuan ko silang bumangon at patuloy silang hihikayating matuto at tuparin ang kanilang mga pangarap. At sa saglit kanilang tagumpay, ngingiti ako at sasabihing, "Anak, hindi ako nagkamaling maglingkod. Salamat. Pinasaya ninyo ako."
Labels: dreams, ella, Pilipinas, Sch
|0 Comments |

Weee. my masterpiece during Math Class. :))


- Posture when I'm using the computer
- Practice for Friday's field demo
- Improper sleeping positions
Labels: Sch
|4 Comments |





And again, I'm telling you I don't want to grow up. I saw a post about Peter Pan and missed my younger years, though I am not a fan of PPan . :))


well, JEKKAA are my sisters. :)
Labels: Amigo, JEKKAA sisters, love, My name is Ella, Sch
|1 Comments |

Another happy day. My day was quite boring and boring and sleepy and happy. Yey! We have classes tomorrow. BTW, Saturday was hell. We finished our quarterly exams last Saturday. After the brain-wrecking Science exam, I went to Las Piñas with Kog, then to Rob Ermita. He did bought me new books. Thanks, men! Love me, I know. :)) Hahah. Nicholas Sparks' Dear John and David Levithan's Wide Awake. I guess, I'll love Levithan's. I got a copy of Nick&Norah's Infinite Playlist (thanks to Kog again) and browsed some pages (i'm not starting yet) and liked it. I always loved N. Sparks' , he's really really great! Nothings really special today, but we ate dinner at Chowkings. Special? Yea, we never eat dinner together- of course we're high school-ers palang. :)) And hey, Dear John's showing will be on 2010. Click me for details.
Somewhere in your heart try to find a place for me, somewhere in your heart I won’t care where it would be. one little corner may not mean so much to you, but one little corner is all I ask of you.
- from Kowts... Kowts... and all kowts...
Labels: F, kog, kowt, Sch, smile, withlove
|1 Comments |